พึงสละทรัพย์ เพื่อเห็นแก่อวัยวะ พึงสละอวัยวะ ในเมื่อจะรักษาชีวิต
พึงสละได้หมด ทั้งอวัยวะ ทรัพย์ และ ชีวิต ในเมื่อคำนึงถึงธรรม
..แปลอีกแบบ ตามสำเนียงของหลวงพ่อเทียน
ยอม เสียสละทรัพย์ เพราะรักษาอวัยวะ เพิ่นว่า ยอมเสียสละอวัยวะ เพราะรักษาชีวิต ยอมเสียกระทั่งชีวิต เพราะรักษาความจริง เพิ่นเอิ้นสัจจธรรม
จึง ว่าทุกข์ไม่รู้ทุกข์ ทุกข์ต้องกำหนดรู้ ต้องมากำหนดตัวนี้ พออันใดมันคิดปุ๊บอย่างนี่ รู้สึกอันนี้แล้วความคิดมันหยุดเอง จึงว่า สมุทัยต้องละ ตัวสมุทัยก็ตัวความคิดนั้นเอง
มรรคต้องเจริญ ว่าซั่น ทำความรู้สึกอันนี้ให้มาก นิโรธทำให้แจ้ง มันจิทำให้แจ้ง เข้าใจจริงๆ อันเรื่องนี้รับรองได้ บอกว่าผิดน้อย ถูกมาก
ในขณะนั้นแหละ หลวงพ่อพูด กับ...เคยพูดอย่างซี่แหละ มาวัดโมกข์ก็ต้องพูดอย่างนี้ บ่ว่าแต่มาที่นี่ ไปที่อื่นก็ต้องพูด เพราะพูดความจริงนี่ ความอื่นมันไม่...มันไม่ถนัด จึงว่า ยอมเสียสละทรัพย์ เพราะรักษาอวัยวะ เพิ่นว่า ยอมเสียสละอวัยวะ เพราะรักษาชีวิต ยอมเสียกระทั่งชีวิต เพราะรักษาความจริง เพิ่นเอิ้นสัจจธรรม
อันนี้ ความจริงมันเป็นอย่างซี่ จึงว่า... ว่าแต่อย่างซี่อยู่บ่ทันจักเทื่อ ตายก็ตามซ่างมัน..(หัวเราะเบาๆ)...ได้เว่าความจริงก็พอแล้ว ว่าอย่างซั่น
บัดนี้ เมื่อเราทำอันนี้ เราจะรู้เข้า ๆ ๆ สัญญามันรู้ บ่แม่น(ไม่ใช่)สัญญาจำมาจากพ่อจากเเม่ สัญญาอันนี้มันเกิดขึ้นมาในตัวมันเอง..สัญญา
เมื่อ สัญญาสมบูรณ์แล้ว ญาณวิปัสสนาเกิดขึ้น วิปัสสนาจึงว่า เห็นแจ้ง รู้จริง ต่างเก่า ล่วงภาวะเดิม ครั้นว่านั้นก็...มันพร้อมกันไปนั่นล่ะ ทางความรู้สึก กับทางญาณ ทางปัญญา มันจิเกิดมาพร้อมกัน แต่เฮาหากบ่เห็น มันจึงได้เว่าทีละคำ ละคำไปอย่างซั่นซื่อๆ
...เสียงหลวงพ่อเทียนพูดเหน่อๆ ประโยคนี้ไม่ได้ยินมานานแล้วครับ เพิ่งไปได้ยินอีกทีก็ตอนงาน100ปีหลวงพ่อเทียนที่กรุงเทพ
หลวงพ่อใจเด็ดขนาดนั้นถึงเป็นเอกบุรุษได้ เรางี้โดนแต้กิเลสมันหลอก แมร่งจะซัดกิเลสอีกตัว ก็โดนอีกตัวมันเป่าหู รักแต่ตัวเอง
เรื่องของเรามันขี้ถาก แค่รอยขี้ถาก มันแค่ขนแมว จะต้องซัดจริงๆแล้ว ไอ่หร่า..รักแต่ตัวเอง กลังแต่ตัวเองจะเสียใจ




ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น