..ผมมีเรื่องเล่าให้ฟังครับ อ่านพอสนุกๆ สบายๆนะครับผม
เมื่อช่วงก่อนที่จะถึงวันออกพรรษาที่ผ่านมาผมกลับบ้านครับ พระอาจารณ์วัดป่าที่บ้านผมครับ(บ้านนาแก อ.นาแก) ก็จะพาไปกราบครูอาจารย์ครับ
ที่หลักที่จะตั้งใจไปก็คือ วัดหลวงพ่อสอนครับ (หลวงพ่อสอน ชีวสุทโธ วัดป่าบ้านปลวก อ.สว่างแดนดิน)
(รูปจากเว็บdhammajak.netครับ)
คณะเดินทาง มีด้วยกัน รถยนต์สามคันครับ มีทั้งพระสงฆ์และฆราวาสครับ ออกเดินทางแต่เช้า จากนาแกครับ
หลวงพ่อสอน ท่านเคยไปพักที่วัดป่าแถวนาแกครับ(ถ้าฟังไม่ผิดน่าจะ ภูภ้ำพระครับ) พระอาจารย์วัดแถวบ้านเลยรู้จักกันครับ
พระอาจารย์เลยชวนกันไปกราบตอนออกพรรษาครับ
เส้นทางก็มาจากทางสกลนคร ตรงไป เลยอ.เมืองสว่างไป แล้วจะมีสี่แยก เลี้ยวขวาเข้าบ้านปลวกครับ
ผมจะนั่งหน้ากับพ่อครับ เป็นคนช่วยดูทางครับ ผมก็เปิดGPSมาจากนาแกเลยครับ
ในรถก็มีญาติโยมเคยมาแล้ว แต่ก็แค่พอจำทางได้ครับ
พอเลยตัวเมืองสว่างมานิดหนึง คนในรถก็บอกจะมีแยกเล็กๆนะ แล้วเลี้ยวขวาเข้าบ้านปลวกนะ
ในโทรศัพท์ผมก็บอกแบบนั้น เนื่องจากแยกมันเล็กๆเองครับ แต่ถนนมันใหญ่มาก
ผมก็บอกพ่อว่า"เตี่ยเบาๆ ใกล้จะถึงแล้ว เลี้ยวขวานะ" ผมก็แตะไหล่พ่อ
ฟิ้ววว....
ผมก็พูด"แยกมันเล็กจริงๆ"
พ่อก็ถามคนในรถว่า"เลยหรือยัง" คนในรถก็เริ่มไม่แน่ใจ ก็บอกว่า"คงยังไม่เลยมั้ง ลองไปอีก"
"มันแยกเมื่อกี้นะ เตี่ยเลยแล้วนะ" ผมบอก
คนในรถก็บอกงั้นก็ตรงไปอีกสักหน่อย ค่อยถามทางเขา แล้วตรงไปอีกไกลอยู่ครับ
ธรรมดารถคันหน้าที่ร่วมคณะกันจะขับช้ามากๆ เพราะตามกันไปยังไม่รู้จักทางครับ
แต่คราวนี้ คันผมเริ่มขับเร็ว ยังไงก็หาคันนำหน้าไม่เจอครับ
ก็จอดถามเขาบอกว่าเลยแล้ว แต่เข้าบ้านปลวกอีกทางนี้ได้
ก็เลี้ยวเข้าไป ทางแยกเล็กเยอะมากครับ ดียังพอมีGPSช่วยอยู่ แต่ก็จอดถามทางให้แน่ใจอยู่ครับ
ในใจผมก็คิดว่า กลัวพระอาจารย์จะไปถึงก่อนแล้ว กลัวพระอาจารย์จะรอ หรือจะไปกราบที่วัดอื่นที่ใกล้ๆก่อนครับ
ผมก็คิดไปต่างๆนาๆ ไม่ค่อยสบายใจสักเท่าไหร่ ว่าจะได้กราบครูอาจารย์ตามตารางดีๆซะหน่อย
ก็ตามทางไปเรื่อยๆ จนถึงวัดในที่สุดครับ
แล้วก็โทรถามคุณน้าคนขับรถพระอาจารย์ว่าอยู่ไหน เขาก็บอกว่า"จอดรออยู่แยกที่เลี้ยวขวานั้นแหล่ะ จอดรออยู่"
ก็คือแยกที่ผมเลยมาครับ ก็บอกว่าตอนนี้ถึงวัดแล้วนะ เข้ามาเลย
ผมก็โล่งใจครับ ที่คันของเราไม่ได้มาสาย ในที่สุดก็พร้อมกันได้กราบหลวงพ่อครับ
หลวงพ่อรู้จักคณะเราอยู่แล้วครับ มีโยมอ.ท่านหนึ่งเป็นคนบ้านเดียวกันกับหลวงพ่อด้วยครับ
หลวงพ่อก็เมตตาถาม แล้วก็สอนกัณฑ์เล็กๆครับ ผมเพิ่งเคยเจอหลวงพ่อครั้งแรกครับ แต่ใช่แหล่ะ
ผมตั้งใจจะบวชที่วัดนี้ครับ ยิ่งกลับไปอ่านประวัติหลวงพ่อดูแล้ว ใช่แหล่ะ ผมไม่ผิดทางแน่ครับ
มาเล่าย้อนกลับอีกที มำไมเราถึงหลงกัน ตามกันมาตั้งแต่นาแก??
เพราะก่อนเข้าแยกจะมีปั๊มอยู่ครับก็จอดกัน ผมกับพ่อก็มองอีกคันอยู่ดีๆ
พ่อบอกว่า"เขาออกไปแล้ว" เอ้า!เราก็รีบขึ้นรถ แล้วก็ได้ขับเลยแยกนั้นไปครับ
มาได้คุยกัน อีกคันบอกว่า เขาเลื่อนรถเข้าไปจอดอีกที่เฉยๆ เขายังไม่ได้ออกจากปั้มครับ เลยรู้ความจริงกัน
และวัดหลวงพ่อสอน คณะวัดป่าบ้านผมก็มากันทุกปี ก็จะหลงทางทุกปีครับ
ถ้าผมบอกไปว่า "เตี่ย ต้นห้อยหลวงปู่อ่อนสามานะ แล้วต้นอาราธนาบอกหลวงปู่ก่อนออกมาแล้ว
คนที่ห้อยหลวงปู่มีประสบการณ์ หลงทาง แต่ถึงยังไงก็จะไม่เสียหายเรื่องเวลาเลยนะ"
พ่อผมคงจะไม่เชื่อครับ ในใจผมทีแรกก็จ่อไปแต่จะแก้ปัญหาหลงทางครับ จะต้องจอดถาม,ช่วยมองหาป้าย
แต่ตอนที่มาถึงที่แล้ว อีกคันยังไม่มาถึง ผมก็ถึงนึกเรื่องนี้ได้ครับ
ผมก็เชื่อเองของผมส่วนหนึ่งว่า
หลวงปู่ได้เมตตา ช่วยดูแลคณะรถของผมแล้ว
หลวงปู่ได้รับรู้ที่ผมอธิษฐานบอกหลวงปู่แล้ว ก่อนจะออกรถมาครับ.
